Herman Abé
oktober 2022
Glazenier, schilder, beeldhouwer.
Na een academische opleiding als sierkunstenaar in de academies van Aalst en Gent, vestigt hij zich als zelfstandig glazenier te Ternat (St.-Kath.-Lombeek) in 1974.
De microbe van het boetseren, etsen en schilderen liet hem echter niet los. In 2008 schuift hij glas en lood gedeeltelijk opzij en wijdt zich meer en meer tot zijn grote passie : schilderen, etsen en beeldhouwen. Door toedoen van zijn academische opleiding begrijpt hij de schilderkunst in haar puurste klassieke realisme, ontwikkelt en gebruikt voorafgegaan door een diepgaande studie van de werkelijkheid en uitgevoerd in een naturalistische werkwijze. Het is merkwaardig om te zien hoe sommige van zijn werken opgebouwd zijn. Zonder vooraf bedacht plan, zonder model. De essentie, bepaald door richting, ritme en beweging, blijft over. Alles draait om sfeer, om gevoel, hij bouwt in was tot het beeld raakt aan een vermoeden. Sommige gebieden duidelijk terwijl anderen zijn vervaagd, maar steeds de werkelijkheid benaderend. De smaak voor de onregelmatige bezetting van het oppervlak, de ongelijke dichtheid van de materie, de virtuositeit van de lijn getrokken door de manipulatie van de vorm, zijn tekenend voor deze kunstenaar. Hij richt zich op de details. Hij gelooft in de dualiteit van de kunst, waarin inspiratie en vakkennis perfect samengaan en elkaar versterken.
Zijn gezegde:
Ware kunst spreekt voor zichzelf, “Kunst” moet puur zijn.
Na een academische opleiding als sierkunstenaar in de academies van Aalst en Gent, vestigt hij zich als zelfstandig glazenier te Ternat (St.-Kath.-Lombeek) in 1974.
De microbe van het boetseren, etsen en schilderen liet hem echter niet los. In 2008 schuift hij glas en lood gedeeltelijk opzij en wijdt zich meer en meer tot zijn grote passie : schilderen, etsen en beeldhouwen. Door toedoen van zijn academische opleiding begrijpt hij de schilderkunst in haar puurste klassieke realisme, ontwikkelt en gebruikt voorafgegaan door een diepgaande studie van de werkelijkheid en uitgevoerd in een naturalistische werkwijze. Het is merkwaardig om te zien hoe sommige van zijn werken opgebouwd zijn. Zonder vooraf bedacht plan, zonder model. De essentie, bepaald door richting, ritme en beweging, blijft over. Alles draait om sfeer, om gevoel, hij bouwt in was tot het beeld raakt aan een vermoeden. Sommige gebieden duidelijk terwijl anderen zijn vervaagd, maar steeds de werkelijkheid benaderend. De smaak voor de onregelmatige bezetting van het oppervlak, de ongelijke dichtheid van de materie, de virtuositeit van de lijn getrokken door de manipulatie van de vorm, zijn tekenend voor deze kunstenaar. Hij richt zich op de details. Hij gelooft in de dualiteit van de kunst, waarin inspiratie en vakkennis perfect samengaan en elkaar versterken.
Zijn gezegde:
Ware kunst spreekt voor zichzelf, “Kunst” moet puur zijn.
