Frank Haacke - Memento in color

Na Memento Mori is er Memento in color.

Het idee herinneringen in kleur te maken, komt uit het boek 'Max, Micha en het Ted-offensief'. De kunstenares Micha maakt reeksen van schilderijen waarvan één reeks 'Herinneringen in kleur ' is. Mijn herinneringen worden weergegeven in de kleuren die ik passend vind net als de bijhorende abstracte vormen.
Op de academie heb ik vele schetsen gemaakt van 6 herinneringen, waarbij naast kleur en vorm ook het contrast tussen een vlak dun schilderen en vlakken met een dikke verflaag en duidelijke kwaststreek aanbrengen, zichtbaar aanwezig is. Het was een spannende zoektocht.

​Dan is er de doos met de haar beperkingen.
Mijn grote liefde voor oude handschriften zoals de dode zeerollen en mijn liefde voor Oost-Aziatische schilderkunst gaf de oplossing.
Mijn Herinneringen in kleur als moderne Middeleeuwse miniaturen. De tekst schreef ik in potlood om zo min mogelijk aandacht te trekken. Het gaat om de miniaturen. Grafiet is daarnaast een van de oudste schrijfmaterialen. Mijn eigen handschrift is gebruikt om zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven. 

Het was een feest om deze mooie herinneringen in kleur te maken.

​Sinterklaaschocolade

de schoen gezet.
Ik lag als klein jongetje ziek in bed.
In het donker werd mijn cadeautje gebracht.
Een chocolaatje in glanzend groen folie.

​Spelen onder tafel

Deze herinnering gaat over het gelukzalige spelen onder het tafelkleed.
In die rustige omgeving fantaseerde ik over paleizen, prinsessen en prinsen, sprookjes terwijl ik bouwde met mijn blokken.

Dansfeestjes

Feesten, daar hoorde dansen bij.
Van kleins af aan was het heerlijk om samen te dansen en te eten.
Al een week van te voren begonnen de voorbereidingen.
Samen Indische kroketen en pasteitjes maken.
Zo heerlijk.

​De Noordzee

Een grijze zomer bij mijn tante in Den Haag.
Voor het eerst de zee, de Noordzee.
​Verliefd voor eeuwig, op de schoonste zee.

De eerste ontmoeting met Hans (Kuipers)

In de Groene Lantaarn zag ik Hans voor het eerst.
Hij boog over de bar om mij te kunnen zien.
Ik zag een kopergebronsde man in wit overhemd met blauwe ogen.
Hij was net terug van Griekenland.

We zijn intussen 45 jaar later.

Boeken

Romans hebben mij zoveel geleerd, het leven beter te begrijpen en me minder eenzaam doen voelen.
Al het plezier dat ik heb gehad van lezen.
Er is één gele streep, een giallo wat staat voor een detective roman bij de Italianen.
Die mag niet ontbreken.
Boeken kunnen ook een andere dimensie hebben.
De schoonheid van het object.
Ook daar wordt ik lyrisch van.