Christophe Olievier
juni 2021
Christophe Olievier, geboren 1967 in Zwevegem, is een autodidact in de schilderkunst.
Reeds in de jaren 70 en 80 had ik een enorme bewondering voor kunstenaars zoals Andy Warhole en Roy Lichtenstein. Voor een stuk haalde ik ook daar men inspiratie en in combinatie met een eigen inbreng en visie op moderne kunst.
Hoewel de uitdrukking van mijn figuren en niet onbelangrijk is en ook daar de nodige aandacht aan besteed wordt, is deze toch ondergeschikt aan het geheel, zodat ook hier sommige details domineren en andere weer terughoudend zijn.
In mijn creaties is het zichtbare slechts het uitgangspunt.
Een autonoom kleurgebruik dient de stemming van het geheel en kan daarom ook soms ver van de natuurlijke kleur afstaan.Zo bestaan er schilderijen die bijna monochroom, maar wel met een klein complementair contrast geschilderd zijn. Andere zijn weer in twee, of drie zich aanvullende kleuren gehouden.
Tegenstellingen en contrasten bepalen zowel inhoud als vorm. De contrasten van licht en felle kleur bepalen de compositie en het ritme van mijn werken. De confrontatie van complementaire kleuren onderling versterken die inhoudelijke verschillen en contrasten, en worden tenslotte toch verbonden in een geheel. De figuren die ik maak stralen steeds een welbepaalde expresie of gemoedstoestand uit.
Tot slot echte kunst hoeft geen bewondering en wordt in stilte verwezenlijkt.
L'art véritable n'a que faire des proclamations et s'accomplit dans le silence.
Arts by C.O
Reeds in de jaren 70 en 80 had ik een enorme bewondering voor kunstenaars zoals Andy Warhole en Roy Lichtenstein. Voor een stuk haalde ik ook daar men inspiratie en in combinatie met een eigen inbreng en visie op moderne kunst.
Hoewel de uitdrukking van mijn figuren en niet onbelangrijk is en ook daar de nodige aandacht aan besteed wordt, is deze toch ondergeschikt aan het geheel, zodat ook hier sommige details domineren en andere weer terughoudend zijn.
In mijn creaties is het zichtbare slechts het uitgangspunt.
Een autonoom kleurgebruik dient de stemming van het geheel en kan daarom ook soms ver van de natuurlijke kleur afstaan.Zo bestaan er schilderijen die bijna monochroom, maar wel met een klein complementair contrast geschilderd zijn. Andere zijn weer in twee, of drie zich aanvullende kleuren gehouden.
Tegenstellingen en contrasten bepalen zowel inhoud als vorm. De contrasten van licht en felle kleur bepalen de compositie en het ritme van mijn werken. De confrontatie van complementaire kleuren onderling versterken die inhoudelijke verschillen en contrasten, en worden tenslotte toch verbonden in een geheel. De figuren die ik maak stralen steeds een welbepaalde expresie of gemoedstoestand uit.
Tot slot echte kunst hoeft geen bewondering en wordt in stilte verwezenlijkt.
L'art véritable n'a que faire des proclamations et s'accomplit dans le silence.
Arts by C.O
