Christophe Olievier - My father, a stairway to heaven
In de vorige Out of the Box haalde An Degeyter een strofe aan uit het lied 'Het dorp'. Een stuk wat begint met de zin 'langs het tuinpad van mijn vader'. Voor mij de aanzet om daarop verder te borduren.
Mijn vader Raphael Olievier, in de volksmond Rafke, zag het levenslicht in Heule in 1939. Hij groeide op in een arbeidersgezin en leerde voor timmerman in de vakschool van Heule. Hij had 2 jongere broers, Pol en Sylvain. Pol zou drukker worden, Sylvain beroepsmilitair in Duitsland. Pol had 2 kinderen, Rudy en Sandrine.
Na zijn studies kon mijn pa gaan werken als bediende in de Uga drukkerij te Heule wat eerder uitzonderlijk is voor een vakmens. Zijn vader Jozef, mijn grootvader dus, zorgde voor de introductie. Hij hield wel vast aan zijn opleiding en maakte er zijn hobby van met als resultaat 4 volledige verbouwingen.
Mijn opvoeding was hij enigszins spartaans. Streng maar rechtvaardig. Sporten, meer bepaald zwemmen, behoorde nagenoeg tot het dagelijkse leven. Toch kreeg ik veel steun. Zo heeft mijn vader een muziekstudio voor mij gebouwd waardoor ik op de vrije radio te horen was. En op vakantie kwamen we met de Volkswagen Kever naar Wenduine.
Helaas loopt er ook een rode draad van verdriet door mijn leven.
In 1974, 2 dagen voor het pensioen van mijn grootvader, komt hij om bij een auto ongeluk tijdens een transport van drukwerk. Later in de jaren '90 komt mijn neef Rudy om in een woningbrand en wat later laat ook zijn vader Pol het leven bij een jachtongeval in Frankrijk waar hij na zijn scheiding was gaan wonen. Ook mijn vader laat het leven. In 2016 overlijdt hij aan complicaties door slokdarmkanker. Begin 2022 liep de dood nogmaals langs. Ditmaal heel dichtbij. Mijn zoon Jonas komt om bij een werkongeval.
Deze 5 gebeurtenissen samen met het werk van An, brachten me zo op het idee voor 'My father, a stairway to heaven'. Onderaan de trap is een grasveld met 5 kruisjes die mijn 5 overleden familieleden representeren. In het midden staat een trap die naar boven toe versmalt. Bovenaan hangt een witte pluim als symbool voor de hemel.
Mijn vader Raphael Olievier, in de volksmond Rafke, zag het levenslicht in Heule in 1939. Hij groeide op in een arbeidersgezin en leerde voor timmerman in de vakschool van Heule. Hij had 2 jongere broers, Pol en Sylvain. Pol zou drukker worden, Sylvain beroepsmilitair in Duitsland. Pol had 2 kinderen, Rudy en Sandrine.
Na zijn studies kon mijn pa gaan werken als bediende in de Uga drukkerij te Heule wat eerder uitzonderlijk is voor een vakmens. Zijn vader Jozef, mijn grootvader dus, zorgde voor de introductie. Hij hield wel vast aan zijn opleiding en maakte er zijn hobby van met als resultaat 4 volledige verbouwingen.
Mijn opvoeding was hij enigszins spartaans. Streng maar rechtvaardig. Sporten, meer bepaald zwemmen, behoorde nagenoeg tot het dagelijkse leven. Toch kreeg ik veel steun. Zo heeft mijn vader een muziekstudio voor mij gebouwd waardoor ik op de vrije radio te horen was. En op vakantie kwamen we met de Volkswagen Kever naar Wenduine.
Helaas loopt er ook een rode draad van verdriet door mijn leven.
In 1974, 2 dagen voor het pensioen van mijn grootvader, komt hij om bij een auto ongeluk tijdens een transport van drukwerk. Later in de jaren '90 komt mijn neef Rudy om in een woningbrand en wat later laat ook zijn vader Pol het leven bij een jachtongeval in Frankrijk waar hij na zijn scheiding was gaan wonen. Ook mijn vader laat het leven. In 2016 overlijdt hij aan complicaties door slokdarmkanker. Begin 2022 liep de dood nogmaals langs. Ditmaal heel dichtbij. Mijn zoon Jonas komt om bij een werkongeval.
Deze 5 gebeurtenissen samen met het werk van An, brachten me zo op het idee voor 'My father, a stairway to heaven'. Onderaan de trap is een grasveld met 5 kruisjes die mijn 5 overleden familieleden representeren. In het midden staat een trap die naar boven toe versmalt. Bovenaan hangt een witte pluim als symbool voor de hemel.
