Hilde Martens
Januari 2025
'Mijn doel is wat ik voel, te verwoorden in wat jij ziet.'
Ik ben afgestudeerd in 1982 als leerkracht Plastische Opvoeding. Naast mij werk ben ik altijd wel altijd creatief bezig geweest: getekend, geschilder, geboetseerd… maar dat was meestal in opdracht van anderen…
In 1998 volgde ik via via, een workshop ‘Een juweeltje in de verloren wastechniek’, waar ik mijn eerste ring maakte:
In 1998 volgde ik via via, een workshop ‘Een juweeltje in de verloren wastechniek’, waar ik mijn eerste ring maakte:
Die ‘was’, lag mij wel en het kriebelde naar meer… Ik ben toen gestart met het creëren van een eerste reeks juweeltjes zowel in zilver als brons.
Na verloop van tijd kwam er ook de drang om wat groter te gaan werken in dezelfde techniek. Zo kwamen mijn eerste bronzen beeldjes tot stand.
De stap naar een nieuwe periode was gezet. Vanaf toen, nam ik deel aan diverse tentoonstellingen. Ik won de eerste prijs in de Gentse wedstrijd ‘Spectraal 2003’ met mijn beeldje ‘Yes’.
Door omstandigheden en een druk professioneel leven, kwamen de creatieve momenten op een laag pitje te staan. Deze waren echter niet verdwenen. De dag dat ik op pensioen ging, kwam de drang om te creëren opnieuw naar boven. Ik ben dan ook weer volop bezig met het maken van kleine bronzen beeldjes en zilveren juweeltjes…
Mijn beeldjes hebben geen hoofden, handen of voeten. Ze zijn niet afgewerkt, omdat niemand perfect is en niemand ooit af is. We zijn een blijvend proces in de evolutie. Elk beeldje is een moment of een gevoel, waarmee iedereen zich wel eens kan vereenzelvigen…
Huidig werk:
Mijn beeldjes hebben geen hoofden, handen of voeten. Ze zijn niet afgewerkt, omdat niemand perfect is en niemand ooit af is. We zijn een blijvend proces in de evolutie. Elk beeldje is een moment of een gevoel, waarmee iedereen zich wel eens kan vereenzelvigen…
Huidig werk:
